şiir

son

harun yavruoğlu

ay düşer
yıldız söner
göz kayar
dökülür
gece 
duvar ve 
pişmanlıklar

köpek ulur
baykuş öter ve
kırılır aynalar

dağlar yurdundan ayrılır
öz çocuğunu satar ihanetler
can hulkuma geldiğinde
ruh illiyine yükselir

artık geceyi dizginlemez dualar
malı bırak
dilini tut
ebedi değilsin
ebedi değil küçük balta
papatya ve cam kozalakları

öfke yedi başlı bela
sus
kapıyı tutan açar/kapatır
hiçlik bu dünya için
çirkef ruh kor üstünde
yazılı taşlar başına

haydi
yağmur
kan
açlık
demir ve
kıvılcım
ve çengelli sırat sanadır

yer kusar
gök döker suyunu
nuh bilir
korkudan yüz çevirme
son nefesten
hayır
gelmez